Skip to content

Zlecanie zadań do SLURM

Slurm - definicja

Info

SLURM (dawniej Simple Linux Utiliy for Resource Management) to system kolejkowy działający na wielu komputerach z listy Top500. W ICM system ten obsługuje wszystkie komputery dużej mocy.

System kolejkowy to element systemu operacyjnego odpowiedzialny za zarządzanie zasobami komputera obliczeniowego i przydzielanie ich użytkownikom zgodnie z obowiązującymi zasadami. Pozwala na optymalne wykorzystanie mocy obliczeniowych i pamięci komputera.

Kolejne zadania użytkowników zostają umieszczone w tzw. kolejce. Gdy zadeklarowane przez użytkowników zapotrzebowanie przekracza dostępne zasoby obliczeniowe tj. czasu procesora, pamięci operacyjnej i dyskowej, zadania kolejno oczekują na dostęp. Praca z systemem kolejkowym przebiega następująco:

  1. Użytkownik pisze tzw. skrypt, w którym określa zasoby niezbędne do przeprowadzenia obliczeń, a także sposób wykonania zadania użytkownik umieszcza zadanie w kolejce
  2. System kolejkowy na bieżąco sprawdza dostępność zasobów; gdy jest taka możliwość, rezerwuje zasoby według specyfikacji użytkownika, po czym uruchamia zadanie
  3. Po zakończeniu obliczeń system kolejkowy zwalnia zarezerwowane zasoby i próbuje je zarezerwować dla następnych zadań czekających w kolejce

Oficjalna dokumentacja:

https://slurm.schedmd.com/documentation.html

Podstawowe komendy systemu kolejkowego

Za pomocą komend systemu SLURM możemy sterować przebiegiem obliczeń naszego zadania. Aby zaplanować zadanie, można użyć polecenia salloc, sbatch lub srun.

  • sbatch zawsze tworzy nowy przydział zasobów po jego wywołaniu, wykonuje skrypt zadania na jednym z przydzielonych węzłów (master node), a następnie zwalnia przydział po zakończeniu skryptu. Dodatkową cechą sbatch jest to, że przeanalizuje skrypt w czasie przesyłania zadania - zamiast podawać argumenty z wiersza poleceń, opcje sbatch mogą zostać zapisane za pomocą linii rozpoczynających się od #SBATCH. Jeżeli poda się argumenty do wiersza poleceń to zastępią one opcje #SBATCH w skrypcie, więc można wywoływać pojedynczy skrypt wsadowy dla różnych przydziałów wielkości zadania, określając opcje -N lub -n w wierszu polecenia podczas przesyłania skryptu zadania zsbatch

  • srun może, ale nie musi, utworzyć alokację, w zależności od sposobu jej wywołania. Jeśli zostanie wywołany w wierszu poleceń węzła logowania, utworzy nowy przydział i wykona polecenie po srun. Jeśli zostanie wywołany w skrypcie wsadowym, po prostu uruchomi zadanie na bieżącym przydziale. Podobnie, srun może otrzymać argument --jobid, który każe mu uruchomić zadanie jako część danego 'job`a' i jego alokacji.

  • salloc zawsze tworzy nowy przydział zasobów, gdy jest wywoływany, ale nie musi uruchamiać żadnych zadań w przydzielonych węzłach. Typowym przykładem użycia salloc jest utworzenie przydziału w celu uruchomienia serii kolejnych poleceń srun poprzez interaktywną sesję bash lub skrypt uruchamiany z węzła logowania. Zwalnia przydział po zakończeniu sesji skryptu lub sesji bash.

Źródło: https://cvw.cac.cornell.edu/slurm/basics_allocation

srun/mpirun/mpiexec

  • srun jest poleceniem slurm'a.

  • mpirun jest poleceniem przychodzacym razem z wybraną implementacją MPI (openMPI, intel-mpi, ibm-mpi, cray-mpi, etc. Uruchamiając mpirun bez slurma, należy podać parametry zadania (które węzły, ile procesów, itp).

  • mpiexec - jest zdefiniowany w standardzie MPI.

Skrypty systemu kolejkowego

Opis zadania i zapotrzebowanie na zasoby można specyfikować w specjalnym skrypcie - pliku tekstowym dla systemu SLURM. Skrypt tworzy użytkownik. Skrypt składa się z tzw. dyrektyw systemu SLURM, czyli linii zaczynające się od słowa #SLURM oraz instrukcji uruchamiających odpowiedni program.

  • Pierwsza linia skryptu musi zawierać ścieżkę do interpretera (shell), który ma wykonać skrypt na przydzielonym węźle obliczeniowym np. #!/bin/bash -l.
  • Kolejne linie powinny zawierać specyfikację zasobów

Note

Task jest rozumiany jako pojedynczy proces uruchomiony przez aplikację użytkownika. Rezerwacja zasobów oraz wszystkie uruchamiane komendy systemowe i programy nazywane są w skrócie zadaniem.

Większość opcji ma swoje skróty. W razie wątpliwości można zajrzeć do instrukcji korzystając z polecenia man sbatch lub man srun Poniżej przedstawiona jest lista najczęściej używanych opcji:

Skrót Pełna nazwa Znaczenie
-N --nodes= Liczba węzłów dostępowych do rezerwacji dla zadania.
--- --ntasks-per-node Liczba 'tasków' per węzeł. Opcja ta jest przydatna w przypadku hybrydowych aplikacji MPI / OpenMP, w której do każdego węzła należy przypisać tylko jedno „zadanie / stopień” MPI, jednocześnie umożliwiając części OpenMP wykorzystanie pozostałych procesorów dostępnych na węźle w ramach zaalokowanego zadania.
-n --ntasks= Liczba procesów do uruchomienia. Domyśla wartość to jeden proces per węzeł.
-p --partition= Zadanie uruchamiane będzie w dostępnej dla użytkownika partycji (np. topola, okeanos)
-q --qos= quality of service
-A --account= Numer grantu obliczeniowego użytkownika grant, np. G99-99. Używane w celach sprawozdawczych.
-c --cpus-per-task= Liczba procesorów per proces.
-J --job-name= Ustawia nazwę zadania, domyślnie jest to nazwa skryptu. Pod taką nazwą będzie widziane zadanie w systemie, np. przy wyświetlaniu listy zadań.
-t --time=hh:mm:ss Maksymalna długość działania zadania od momentu jego uruchomienia gg:mm:ss. Po tym czasie zadanie zostanie przerwane przez system kolejkowy.
-C --constraint= Możliwość zażądania sprzętu o konkretnych, np. typu procesora.
-w --nodelist= Możliwość zażądania konkretnego węzła obliczeniowego.
--- --gres=gpu:4 Użycie dodatkowych zasobów, np GPU (klaster Rysy).
--- --mem= Rezerwacja pamięci per node (megabytes).
--- --mem-per-cpu= Rezerwacja pamięci per CPU (megabytes).
--- --mail-user= Adres email użytkownika, np. --mail-user=user@somewhere.com
--- --mail-type= Kiedy wysłać powiadomienie email (ALL lub END). Nieustawienie opcji - brak powiadomienia.

Przykładowe skrypty

Partycja Topola

Poniższy skrypt uruchamia obliczenia w programie Quantum Espresso:

#!/bin/bash -l
#SBATCH -J qe-1
#SBATCH -N 1
#SBATCH --ntasks-per-node 12
#SBATCH --mem 5000
#SBATCH --time=20:00:00
#SBATCH --account=GYY-XX
#SBATCH --partition=topola
#SBATCH --output="qe.out"

module load apps/espresso/6.1.0
mpirun -n 12 pw.x < S.in
  • w systemie kolejkowym zadnie będzie funkcjonowało pod nazwą "qe-1"
  • na jednym węźle obliczeniowym z wykorzystaniem 12 rdzeni obliczeniowych
  • dla zadania przydzielone zostanie 5GB pamięci operacyjnej
  • zlecający deklaruje, że zadanie zakończy się w czasie krótszym niż 20 godzin (po tym czasie zadanie zostanie przerwane przez system kolejkowy)
  • zadanie zostaje przypisane do grantu o numerze GYY-XX
  • Plik sterujący S.dat powinien być umieszczony w katalogu z którego uruchamiane jest zadanie
  • Polecenie "module load apps/espresso/6.1.0" ustawia środowisko (dostęp do programu, zmienne środowiskowe) niezbędne do uruchomienia programu.
  • Polecenie "mpirun -n 12 pw.x < S.in" uruchamia właściwy program obliczeniowy w środowisku równoległym MPI.

Partycja Okeanos

#!/bin/tcsh
#SBATCH -J qe-1
#SBATCH -N 1
#SBATCH --ntasks-per-node 12
#SBATCH --account=GYY-XX
#SBATCH --partition=okeanos
#SBATCH --output="qe.out"

module swap PrgEnv-cray PrgEnv-intel
module load espresso/6.1.0
srun -n 12 pw.x < S.in

Partycja Rysy

W celu uruchomienia aplikacji na GPU niezbędne jest podanie opcji --gres=gpu:liczba_gpu.

#!/bin/bash -l
#SBATCH -J gpu_test
#SBATCH --gres=gpu:1
#SBATCH --cpus-per-task=1
#SBATCH --ntasks-per-node=1
#SBATCH --nodes=1
#SBATCH --account=GYY-XX
#SBATCH --time=01:00:00
#SBATCH --qos=normal

srun hello_world_cuda

Przykładowy program hello_world_cuda znajduje się w sekcji Podstawy GPU.

Wstawianie zadania do kolejki

Polecenie sbatch służy do wstawiania zadań do systemu kolejkowego. Wszystkie flagi, które można wyspecyfikować w tym poleceniu, alternatywnie podaje się w pierwszym bloku komentarza skryptu kolejkowego w liniach zaczynających się od #SBATCH . Niektóre opcje tego polecenia są specyficzne dla danego komputera.

Info

Zlecanie zadań na system topola możliwe jest bezpośrednio z węzła dostępowego hpc.icm.edu.pl. W przypadku pozostałych systemów możliwy/wymagany jest dodatkowy krok logowania wykonany z komputera hpc.icm.edu.pl, np. ssh rysy, ssh okeanos.

Więcej o komputerach dostępnych w ICM tutaj.

Tryb wsadowy

Wstawienie do kolejki zadania opisanego skryptem MojeZadanie.batch wykonujemy komendą:

sbatch MojeZadanie.batch

Umieści ona w systemie kolejkowym zadanie wsadowe (bez możliwości interakcji z wykonywanym programem). Dodatkowe opcje wykonania zadania możemy wprowadzać w skrypcie lub podać jako parametry polecenia sbatch.

Tryb interaktywny

Aby uzyskać dostęp do zasobów w trybie interaktywnym z dostępem do powłoki (shell), wykonujemy komendę:

srun --cpu_bind=none -p nazwa_partycji -A G99-99 --pty bash -l

Nazwa partycji (kolejki) zależy od konkretnej maszyny, na której ma być uruchamiane zadanie. Dla komputera hydra, spis dostępny jest tutaj. Dodatkowo wymagany jest numer grantu obliczeniowego, w ramach którego prowadzone są prace (w przykładzie G99-99)

Dodatkowe opcje wykonania zadania możemy wprowadzać jedynie jako parametry polecenia srun, np.

srun --partition=topola -w wn1234 -A G99-99 -N 1 --ntasks-per-node 6 --pty bash -l

zadanie zostanie uruchomione na jednym węźle o nazwie wn1234, z rezerwacją na 6 procesorów/rdzeni (per węzeł)

Przykład rozpoczęcia pracy interaktywnej

srun -p <partition_name>  -A <grant_name> -N 1 -n 12 --time=1:00:00 --pty /bin/bash -l # cluster: topola, okeanos
srun -A <grant_name> -N 1 -n 12 --time=1:00:00 --gres=gpu:2 --pty /bin/bash -l # cluster: rysy

Quality of Service (QOS)

Parametr ten określa na jak długo możliwa jest alokacja zasobów oraz priorytet w uruchomieniu zadania.

Aby przypisać zadanie do konkretnego qos'a należy ustalić zmienną:

--qos=NAZWA_QOSa

Szczegóły qos'ów dostępnych w ICM znajdują się tu.

Last update: December 15, 2020
Ta strona używa plików cookies.
 Polityka Prywatności    AKCEPTUJĘ